Gisteren deden ruim 10.000 lopers mee aan de Singelloop in Breda. Het was lekker zonnig en overal waar je keek was het druk: gespannen mannen en vrouwen die zich klaar maakten voor de start en een opgewonden publiek met smartphone’s in de aanslag om alles op de gevoelige plaat vast te leggen. Sommige lopers liepen in opperste concentratie stevig door, andere lopers stonden al snel puffend en zwetend met een knalrood hoofd aan de zijlijn. Het deed me denken aan een artikel van Natalie Goldberg over trainen:
Net zoals voor hardlopen geldt: hoe vaker je het doet, des te beter word je. Er zijn dagen dat je beslist niet wilt hardlopen en, hoewel je je verzet tegen elke stap van de 5 kilometer, toch loop je. Je traint, of je er nu zin in hebt of niet. Je wacht niet tot je inspiratie hebt en een diepe behoefte voelt om te hardlopen. Want dan kun je lang wachten, vooral als je niet in vorm bent en lang niet gelopen hebt. Maar wanneer je regelmatig hardloopt, train je je geest om het verzet te doorbreken of te negeren. Je doet het gewoon. En tijdens het hardlopen vind je het heerlijk. Aan het eind wil je nooit meer ophouden. En als je ophoudt, verlang je naar de volgende keer.
Het is net zo bij het schrijven. Zodra je eenmaal geconcentreerd bezig bent, vraag je je af waarom het zo lang geduurd heeft voor je aan je bureau ging zitten. Je wordt echt beter door het vaak te doen. Je leert meer te vertrouwen op je zelf en niet toe te geven aan de stem die je van het schrijven wil afhouden. Het is vreemd dat we het vanzelfsprekend vinden dat een voetbalclub heel lang traint voor een wedstrijd en dat we onszelf zelden de ruimte geven om ons te trainen in het schrijven.
Zie je schrijftraining als een soort warming-up voor wat je ook maar wilt schrijven. Het is de basis. Daarna kun je het vertrouwen dat je in jezelf krijgt gebruiken voor een zakelijke brief, een roman, je memoires. Maar het is wel iets wat je altijd moet blijven doen. Denk niet: “Ik heb het! Ik weet hoe ik moet schrijven. Nu ga ik meteen een bestseller maken.” Het is prima om een roman te schrijven, maar blijf wel trainen. Dat houdt je scherp. Hardlopers zeggen ook niet: “Ik heb gisteren al gelopen, mijn spieren zijn al los.” Elke dag doen ze hun warming-up-oefeningen en elke dag strekken ze hun spieren.
Uit: Schrijven vanuit je hart door Natalie Goldberg