Maandelijks wordt bij Villa Pastorie een Schrijfcafé georganiseerd, waar iedereen welkom is. Wel of geen schrijfervaring; iedereen heeft wel een persoonlijke ‘touch’.

‘Stilte’ is het thema van deze bijeenkomst van het Schrijfcafé. Alle opdrachten en werkvormen die Karen Meijs de deelnemers aanbiedt hebben hiermee te maken. We zitten in de gezellige opkamer van Villa Pastorie, zo’n twaalf mensen die houden van schrijven. We verkennen het begrip ‘stilte’. Uit de groep komt een indrukwekkende lijst van allerlei soorten stilte. Er worden boeken doorgegeven, mensen hebben quotes opgezocht en iemand laat ‘Stil de tijd’ horen van Jacqueline Govaert. We gaan naar buiten met een schrijfopdracht. We mogen een aantal zinnen aanvullen zoals ‘Ik houd van de stilte omdat…’

Inspiratie

De groep verspreidt zich. Sommigen gaan aan de waterkant zitten en staren mijmerend in het water van de Piushaven. Een paar mensen zitten in de pastorietuin en weer anderen blijven binnen in de gelagkamer of serre en schrijven en schrappen geconcentreerd. Wanneer we weer bij elkaar zitten wisselen zij die dat willen uit wat er bedacht is.

“Dat doe ik expres zo”, vertelt Karen. “We gaan tijdens de workshop elkaars werk niet beoordelen op kwaliteit of discussiëren waar een punt of komma moet staan. Het belangrijkste is het aan het schrijven gaan, de inspiratie. Ik merk in workshops dat dit voor kinderen gemakkelijker is dan voor volwassenen. Kinderen zijn al aan het schrijven wanneer ik nog niet klaar ben met de uitleg van de opdracht. Volwassenen willen vaak weten hoeveel tijd ze krijgen, hoe lang het moet zijn, hoeveel regels en of het na afloop voorgelezen moet worden. Ik probeer een veilige sfeer te creëren waarin het mogelijk is dat iedereen zijn eigen ding kan doen. Het is veel belangrijker dat mensen schrijven, even stoppen met nadenken en spelen met woorden, dan dat mensen bezig zijn met het volgen van de ‘regels’ of de ‘opdracht’. De werkvormen zijn hulpmiddelen en zeker geen doel. Het gaat om het plezier dat mensen eraan beleven.”

Eigen stijl

“Het leuke is dat iedereen zijn eigen stijl heeft en dat mensen naarmate ze vaker komen, ontdekken waar ze goed in zijn. De een is goed in het schrijven van gedichten, de ander speelt met prachtige woorden, weer een ander kan heel goed herinneringen ophalen of anderen meenemen in een verhaal. Je ziet mensen ook groeien en beter worden en vertrouwen krijgen in hun kunnen.”

Karen lacht, “Het is ook iets magisch: ik geef een opdracht en iedereen schrijft iets compleet anders op. Schrijven is heel persoonlijk. Er worden schitterende dingen geschreven. Soms raakt een opdracht een gevoelige snaar bij mensen. Het is mooi om mee te maken hoe mensen in korte tijd zich kwetsbaar op durven stellen en hun teksten delen.

Haiku

Terug in de workshopruimte krijgen we de opdracht een ‘Haiku’ te maken naar aanleiding van wat je geschreven hebt. Een Haiku is een Japanse dichtvorm: drie regels waarbij de eerste en derde regel vijf lettergrepen hebben en de tweede zeven. Zo worden we gedwongen om samen te vatten en de essentie van wat we willen zeggen eruit te halen en kernachtig te verwoorden. We vinden het allemaal moeilijk. Toch lukt het iedereen.

“Ik probeer zoveel mogelijk te variëren in werkvormen en opdrachten. Het thema is iedere maand anders. Ik breng veel verschillend materiaal mee en kies werkvormen en opdrachten vaak ter plekke. Omdat ik nooit weet hoeveel deelnemers er zullen zijn, ga ik creatief om met wat ik inzet. Voor deze bijeenkomsten hoeven mensen zich niet in te schrijven. Ik bied ruimte aan mensen die graag schrijven om elkaar te ontmoeten. Iedereen is welkom. Dit is open, laagdrempelig en vrijblijvend.”

Ook buurtgenoten ontmoeten die graag schrijven? Het schrijfcafé is meestal op de laatste zondag van de maand tussen 10.00 en 12.00 uur in Villa Pastorie aan de Piushaven. Het kost € 17,50 inclusief materialen en twee drankjes. Info: •www.schrijfcafetilburg.nl 

Door: Lucy Reijnen
Dit artikel verscheen eerder in de Buurtkrant Armhoefse Akkers