Heb je vragen over je werk, de liefde (of het gebrek er aan) en vriendschappen? Denk je ook wel eens: hoe doen anderen dit? Er is nu een oplossing in de vorm van het boek Neem een geit: levenslessen voor gevorderden. In korte verhalen deelt Claudia de Breij de wijsheden van onder meer Rene Gude en Hanneke Groenteman. De lessen zijn lekker praktisch en de onderwerpen zijn herkenbaar. Een raak fragment over Anne-Wil Blankers:
“Als zoiets gebeurt, bij iemand anders dan, dan moet je een brief schrijven, leert Anne-Wil. Zeker als je niet naar de dienst kunt, maar sowieso. ‘Ja,’ zegt ze terwijl ze koffie voor ons maakt, ‘al zijn het maar acht regels. Het is belangrijk. Toen wij Marjolijn verloren kregen we veel brieven. Je had nog geen mail, geen internet. Dat vond ik toen hartverwarmend. Sommige mensen draaien er een brief lang omheen, anderen zijn directer. Het maakt allemaal niet uit. Het gaat erom dat je moeite doet, dat je erbij stilstaat en iets opschrijft. Ik kreeg ook een brief van Jeroen Krabbé, hij opende met: “Marjolijn is dood”. Dat schrijf je niet zomaar, daar denk je goed over na. Ik vond het heel confronterend en mooi. Ik krijg nu nog de rillingen als ik eraan terugdenk.’
De dood is eng. Iemand aanspreken die net iemand heeft verloren ook. Ik ben altijd heel bang om iets verkeerds te zeggen – en dat zal ik ook wel regelmatig hebben gedaan. Maar andersom heb ik ook gezien hoe fijn het is als mensen die moeite wel doen. Als ze vragen hoe het gaat, of nog beter: iets opgeschreven hebben. Dan is ineens die ene onbeholpen oom die nooit behoorlijk uit zijn woorden kwam heel troostrijk, met zijn herinneringen aan de overledene in een oudenmannenhandschrift op rijm in een brief geschreven.
Dus doe die moeite. Ga ervoor zitten en verwoord wat je denkt of voelt. Het doet ertoe. Het helpt.”
Titel: Neem een geit
Auteur: Claudia de Breij
Uitgeverij: Lebowski
Jaar van uitgave: 2015
ISBN: 9789048826209