Rianne tipte mij het boek Ik mis mezelf. Het gaat over Alice: een vrouw van bijna vijftig jaar, succesvol hoogleraar aan Harvard, gelukkig getrouwd en moeder van drie kinderen. Alles in haar leven lijkt vanzelfsprekend. Tot het moment waarop ze ontdekt dat ze vroege alzheimer heeft. Ze neemt je als lezer mee naar haar goede en slechte dagen. Als taal heel belangrijk voor je is, hoe is het dan om steeds meer woorden te vergeten?
Uit het boek:
“Niemand vraagt me nog naar mijn mening of advies. Ik mis het. Ik was leergierig, onafhankelijk en zelfbewust. Ik mis mijn zekerheid. Altijd onzeker zijn geeft geen rust. Ik mis het gemak waarmee ik alles deed. Ik mis het deel uitmaken van de wereld om me heen. Ik mis het gevoel nodig te zijn. Ik mis mijn leven en mijn familie. Ik mis mezelf.”
Ik moest het boek af en toe wegleggen omdat ik het zo aangrijpend vond. Alice is echt onder mijn huid gekropen. Alzheimer is geen aandoening om grapjes over te maken als je een keer iets vergeet. Juist als een ziekte je dwingt om je kwetsbaar op te stellen, verdien je respect. Een roman vol wijze lessen om eens bij stil te staan tijdens deze donkere dagen.
Titel: Ik mis mezelf
Auteur: Lisa Genova
Uitgeverij: The House of Books
Jaar van uitgave: 2008
ISBN: 9789044347708
Foto via Flickr