“Ik heb geen beroemd lied geschreven. Ik heb geen vaccin ontdekt. Ik heb geen wonderen verricht. Ik heb niet gewonnen op de Olympische Spelen. Ik heb geen meesterwerk van een film gemaakt. Ik heb niet de koepel van een basiliek ontworpen. Ik heb geen vijand die Gargamel heet. Ik heb niets waardoor ik het verdien om officieel herdacht te worden.”
In dit boek volgen we de laatste honderd dagen uit het leven van Lucio en Fritz. Lucio werkt als personal trainer in een fitnessschool en woont samen met zijn vrouw en een puberende zoon en dochter. Fritz blijkt een akelige vriend te zijn in de vorm van een kwaadaardige tumor. Nadat Lucio te horen krijgt dat het einde van zijn leven in zicht is besluit hij er het beste van te maken. Maar wat is het beste? Het duurt een poosje tot hij er achter is hoe hij zijn laatste dagen door wil brengen en met wie. Hij besluit zoveel mogelijk mooie herinneringen te maken en beschrijft ze op een manier die je afwisselend aan het lachen maakt en kippenvel geeft.
“Ik ben blij om te sterven, maar ik vind het jammer.
Ik vind het jammer om te sterven, maar ik ben blij.”
Titel: 100 gelukkige dagen
Auteur: Fausto Brizzi
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Jaar van uitgave: 2012
ISBN: 9789021803548
Het boek wordt op dit moment verfilmd.
Afbeelding: Moyan Brenn via Flickr